Hallo daar mijn lieve Nederlandertjes! Hoe is het met jullie? Met mij gaat het voor de verandering maar eens geweldig? Dus, ik zit nu in Bandung en wauw wat is Indonesie anders dan Thailand! Echt een hele cultuurshock dit. Wat is dat dan? Nou dat is....

Jakarta: Wat the....

Dus daar stond ik dan om 1uur 's nachts op het vliegveld van Jakarta. 12uur eerder dan gepland, maar dat is alleen maar gewonnen tijd toch? Taxi gepakt en naar Jalal Jaksa gegaan(het backpackergebied), ingecheckt en gaan slapen. De volgende dag word ik wakker, een beetje zenuwachtig, maar vooral heel erg benieuwd. Ik ben nu in een land waar ik nog nooit bent geweest, helemaal alleen, geen idee van deze stad en zonder 'plan'. De straat op en het eerste wat je merkt is de hitte. Damn, als je al denkt dat het erg is in Bangkok dan weet je niet wat Jakarta inhoudt. Wat een hitte, 10minuutjes lopen en het lijkt net of ik mee heb gedaan aan een wet t-shirt contest. Na mijn eerste portie (heerlijk) Indonesisch eten wordt het tijd om wat van de stad te gaan zien. Ik besluit om naar Kota te gaan, het oude gedeelte van de stad waar veel 'nederlandse' gebouwen staan. Op weg naar Kota merk ik al dat de locals hier heel anders reageren op buitenlanders dan in Thailand. Overal op straat spreken mensen me aan om een praatje met me te maken. Ze willen allemaal weten waar ik vandaan kom, waar ik heen ga, hoe ik heet, waar ik woon in Nederland, waar ik slaap in Jakarta. wat ik kom doen in Indonesie, of ik hier al eerder ben geweest, of ik facebook heb en zo gaat het nog wel even door. Als het kruisverhoor klaar is kan ik nog even poseren voor een foto en dan kan ik weer door naar de volgende nieuwschierige Indonesier. Een hele leuke maar in het begin wel heftige ervaring. Als ik eenmaal in Kota ben schijnt er een festival aan de gang te zijn, dus tot zover mijn plannen om wat van de stad te zien. Ik blijf lekker op het plein hangen waar eerst een dans wordt uitgevoerd die uitmond in het onthoofden van een kip, waarna het bloed van de kip uit de nek gedronkeen wordt. Na dit zeer smakelijke festijn is er een comedy/acrobatiek/vuurspuwershow waar ik geboeid een uurtje of 2 van genoeten heb. De volgende dag heb ik het nog maar eens geprobeerd in Kota en deze keer heb ik wel iets kunnen zien. Heel vreemd om al die Nederlandse gebouwen en woorden te zien. Jakarta is zo anders dan Bangkok. Het verkeer is nog 10x gekker, de armoede oneindig veel groter en werkelijk overal ligt afval. Maar met dit alles vind ik Jakarta toch iets heel speciaals hebben. Nee, het is zeker niet de mooiste stad waar ik geweest ben, maar wel een hele interessante.

Bogor: The rainy city.

Na nog een dag rond te hebben gedwaald in Jakarta was het wel weer tijd om door te gaan naar de volgende halte: Bogor. Na een ritje in van een uur in de trein(die echt bizar vol is) kom ik aan in een stad tussen de bergen met en een verfrissende groene look. Ingecheckt in mn guesthouse en maar eens gaan kijken of er wat te beleven valt. Na een half uurtje lopen kom ik erachter waarom de bijnaam van Bogor The Rainy City is. Echt jongens, ik was vergeten hoe regen eruit zag. Na 2 maanden geen druppel te hebben gehad was dit echt een shock voor me. Met bakken kwam het uit de lucht vallen, damn niet normaal. Tijdens het schuilen een local ontmoet: Jamiel, waarmee ik afsprak voor de volgende dag. Die nacht merkte ik voor het eerst dat Indonesie een Islamitisch land is. Naast mijn guesthouse staat een moskee die zeer vroeg in de ochtend, 's middags en 's avonds arabische verzen uit de luidspeakers knalt. Ergens heeft het wel wat moois, alleen is 6uur 's ochtends wel een beetje vroeg. De volgende dag ga ik in de ochtend naar de botanische tuinen. Werkelijk iets speciaals. Een gigantische 'tuin' midden in het hart van de stad. Het woord tuin is misschien ietwat denigrerend voor deze jungle, maar er lopen echt paden door en er staat een hek omheen. Maar wauw wat heb ik mijn ogen uitgekeken. Gigantische bomen, eindeloos veel orchideen en zelfs herten. Na de tuinen ging ik met Jamiel naar Puncak. Puncak is een stadje een uurtje van Bogor in de bergen. Heel erg handig om een local bij je te hebben want in Indonesie spreken de mensen niet of amper Engels. Puncak is echt prachtig,of in ieder geval het uitzicht en de omgeving. Boven op een uitkijkpunt, waar je over de vallei en de theevelden uitkijkt, kwam een gigantische groep meisjes naar me toe en het komende half uur kon ik weer eens fotomodel spelen.

Bandung: Even more rain?!

Na Bogor stond Bandung op het programma. Na een treinrit die een uurjte of 3 duurde, maar zeker niet onaangenaam was(ik heb in geen maanden tijd zo veel beenruimte gehad!), kwam ik aan in Bandung. Nog net niet zo chaotisch als Jakarta, maar veel scheelt het niet. In Bandung had ik afgesproken met Anne(een meisje van het Nicolaas) ik deel nu een kamer met haar wat ook wel weer fijn is na een week op mezelf te zijn geweest. Echt veel van Bandung heb ik niet gezien. Dit komt vooral door de enorme regenbuien hier. Echt de straten veranderen in rivieren en auto's verdwijnen voor de helft in het water. Morgen gaan we verder naar Panandarang(of iets in die richting) waar een strand is en hopelijk iets minder regen.

Ik hoop dat jullie weer genoten hebben van mijn verhalen, ik in ieder geval wel. Jullie horen snel weer van me! Houd elkaar warm in het koude Nederland en zoals altijd: Enjoy life!

Groetjes uit Indonesie, Caius